Kolossi

fot. lipiec 1994

Zamek krzyżowców położony kilka kilometrów na zachód od miasta Limassol na wyspie Cypr. Miał on wielkie znaczenie strategiczne i chronił obszary uprawy m. in. trzciny cukrowej, jednego z głównych produktów eksportu Cypru w średniowieczu. Nazwa obszaru pochodzi najprawdopodobniej od Gerinusa de Colos, byłego pana feudalnego regionu. Miał tu przebywać król Anglii Ryszard Lwie Serce. W XIII wieku Hugo I, władca Cypru z dynastii  Lusignanów, przyznał ten bogaty teren joannitom. Wtedy miały powstać pierwsze umocnienia. Po upadku Akki w 1291, przenieśli tu oni swą główną siedzibę. W latach 1306-08 zamek Kolossi znalazł się pod okupacją Zakonu Templariuszy. Edykt papieża Klemensa przywrócił go ponownie joannitom w 1308. W 1310 główna siedziba joannitów została przeniesiona na Rodos, a twierdza Kolossi pozostała siedzibą komandorii. Komandoria z Kolossi dała nazwę tradycyjnemu słodkiemu winu cypryjskiemu, które znane jest do dziś pod nazwą Commanderie. Oczywiście, zakon promował produkcję i wprowadzał do obrotu to wino. Najazdy Genueńczuków i Mameluków w XIV i XV wieku obróciły twierdzę w gruzy.

W 1454 roku komandor zakonu, Louis de Magnac, zbudował zamek praktycznie od nowa i w tej formie istnieje on do dziś. Jest to kamienna wieża ze ścianami grubości 1,25 m wysokimi na 21 m. Jej cztery boki mają długość 16 metrów każda. Fort składa się z trzech pięter. Dolna część służyła najprawdopodobniej jako magazyn. Posiada także dwa podziemne zbiorniki na wodę. Na drugie piętro prowadzą kamienne schody, które w 1933 roku zastąpiły istniejący tu wcześniej most. Drugie piętro jest podzielone na dwa duże pokoje. Duży kominek w części zachodniej wskazuje iż to pomieszczenie było wykorzystywane jako kuchnia. W drugim pomieszczeniu  zachował się fresk przedstawiający ukrzyżowanie Jezusa z postaciami Marii i św. Jana. W lewym dolnym rogu fresku jest herb Louisa de Magnac. Na III piętro prowadzą schody 33 stopniowe. Było ono rezydencją wielkiego gubernatora lub porucznika. Dwa pokoje są oświetlone przez osiem okien, po cztery w każdym pomieszczeniu. Wyżej znajdują się już tylko machikuły z pięcioma otworami o wymiarach 40 x 40 cm. Z nich to wypadały na atakujących: gorący olej lub wrząca woda.

Po wschodniej stronie twierdzy znajduje się marmurowa płyta z herbem Lusignanów, który zawiera: symbol Jerolzolimy - cztery mniejsze krzyże, stary herb Lusignanów - lew na tle pasów, godło Cypru - lew w złotej ramie, symbol Armenii - czerwony lew w srebrnej ramie. Na południe od głównego budynku znajduje się otoczony murami zamku dziedziniec. W południowo-zachodniej jego części znajdują się ruiny stajni i części magazynów.