Świebodzin

Zamek w Świebodzinie, gmina Świebodzin

fot. lipiec 2001

Na początku XIV wieku był najprawdopodobniej niewielką warownią drewnianą, może częściowo murowaną. W XV wieku zamkiem przejściowo władał zakon joannitów.  W roku 1489 zamek oblegały wojska węgierskie króla Macieja Korwina. Zajęły one zamek 17 stycznia. Zakończyło się panowanie Piastów śląskich na obszarze świebodzińskim. Początkowo zamek miał plan podkowy z jednym skrzydłem mieszkalnym. W XVI wieku zamek rozbudowano dodając dwa kolejne skrzydła. W wyniku zabudowy podzamcza szeregiem domów powstał drugi dziedziniec. Na rycinie z XVIII wieku widoczny jest zamek górny i dolny. Budowla otoczona była murem oraz fosą z mostem zwodzonym od strony miasta. Zamek przez wiele wieków był siedzibą starostów (komendantów). Do najbardziej zasłużonych dla miasta należeli przedstawiciele rodziny von Knobelsdorff. Na jednej ze ścian pozostał ich herb. Od 1699 r.zamek w ramach zastawu przejął zakon cysterek z Trzebnicy. Z tego czasu zapewne pochodzą krzyże z kul armatnich wmurowane w elewację zamku (nad wspomnianym wcześniej herbem). W roku 1868 tereny zamkowe stały się własnością miasta. W 1898 r. władze miasta przekazały obiekt siostrom boromeuszkom, które urządziły w nim szpital, szkołę katolicką i przedszkole. Wiązało się to z kolejną przebudową. Staraniem sióstr zakonnych, postawione zostały w roku 1934 nowe skrzydła szpitala, powiązane budynkiem łączącym ze starym zamkiem. Od 1946 roku zespół zamkowo-szpitalny użytkowany jest przez Lubuski Ośrodek Rehabilitacyjno-Ortopedyczny. Do dziś ze starego zamku zachowały się pozostałości skrzydła południowo-wschodniego.